~ Prolog ~

Ciężki, niewyraźny krok.
Błysk pioruna.
Niezdecydowany ruch.
Skowyt człowieka.
Rozgoryczony uśmiech.
Ciche przepraszanie.
Przymrużenie powiek.
Upadek na zatracanie.
Łza staczania.
Haniebnego przegrania.
Dobicie człowieka.
W sen zapadania.

- Leonidasie, Nieśmiertelni na horyzoncie.

- Głowa do góry.

- Leonidasie, wygraliśmy.

 - To nie koniec.

 - Leonidasie, Fokijczycy upadli.

 - Musimy ich podnieść.

 - Leonidasie, Efialtes nas zdradził.

- Nie możemy zapomnieć.

- Leonidasie, przegramy.

- Ale zapadniemy w pamięć.

- Leonidasie, kolejny zamyka powieki na wieki.

- Złóżmy mu hołd za męki.

- Leonidasie, broń nam się kruszy.

- Nie cofajcie się o krok.

- Leonidasie, widzę czarny deszcz.

- To Śmierć, przyjacielu.